کدام کشورها دیپورت ندارند؟ این سؤال پرتکرار، اغلب ناشی از نگرانی عمیق مهاجران از عدم قطعیت وضعیت اقامت و خطر اخراج (دیپورت) از کشور میزبان است. حقیقت این است که هیچ کشور مستقلی در جهان وجود ندارد که قانوناً و به طور مطلق، حق اخراج یک شهروند خارجی را در شرایط خاص سلب کرده باشد. اخراج یا دیپورت، ابزاری حاکمیتی است که دولت‌ها برای حفظ امنیت ملی، نظم عمومی و اجرای قوانین مهاجرتی خود از آن استفاده می‌کنند.
با این حال، برخی کشورها به دلیل قوانین مهاجرتی منعطف‌تر، ارائه سریع‌تر اقامت دائم یا حمایت‌های قوی‌تر از پناهندگان و حقوق بشر، به مهاجران احساس امنیت بیشتری می‌دهند. این مقاله به جای جستجوی پاسخی مطلق، به بررسی قوانینی می‌پردازد که احتمال دیپورت را به حداقل می‌رسانند و نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با اخذ اقامت دائم، در کشوری امن، وضعیت اقامتی خود را غیرقابل اخراج کرد.
حقیقت دیپورت: چه کسانی در معرض خطر هستند؟
درک مفهوم دیپورت و شرایط اخراج، از جستجوی ساده برای اینکه کدام کشورها دیپورت ندارند مهم‌تر است. دیپورت یک فرآیند قانونی است که بر اساس تخطی از قوانین کشور میزبان انجام می‌شود.
عوامل اصلی منجر به اخراج
خطر اخراج برای افراد با وضعیت اقامتی موقت، بیشتر است و معمولاً در صورت وقوع یکی از شرایط زیر صورت می‌گیرد:
- اقامت غیرقانونی: ماندن در کشور پس از اتمام تاریخ ویزا یا لغو اقامت موقت.
- ارتکاب جرایم جدی: محکومیت به جرایم سنگین (مانند قاچاق مواد مخدر، جنایات خشن، یا جرایم علیه امنیت ملی).
- نقض قوانین مهاجرتی: ارائه مدارک جعلی در درخواست ویزا یا نقض شرایط ویزای کاری یا تحصیلی (مثلاً کار بدون مجوز).
کشورهایی با سیستم پناهندگی قوی‌تر
برخی کشورها به دلیل تعهدات بین‌المللی خود در زمینه حقوق بشر، در مواردی خاص، از اخراج افراد خودداری می‌کنند. این امر به خصوص در مورد پناهندگانی که خطر جانی در کشور مبدأ تهدیدشان می‌کند، صادق است:
- آلمان و کانادا: این کشورها دارای سیستم‌های قوی برای ارزیابی پرونده‌های پناهندگی هستند و در صورت اعطای حمایت، شخص از اخراج شدن در امان است، مگر اینکه خود مرتکب جرایم جدی شوند.
- اصل عدم بازگشت (Non-Refoulement): این اصلی بین‌المللی است که دولت‌ها را از اخراج افراد به کشوری که در آن با خطر جدی آزار و شکنجه روبه‌رو هستند، منع می‌کند.
بیشتر بخوانید: مدارک لازم برای ویزای شینگن
راه‌حل واقعی: اقامت دائم و شهروندی، مصونیت از دیپورت
امن‌ترین راه برای عدم نگرانی در مورد اینکه دیپورت نشوید، اخذ اقامت دائم و در نهایت تابعیت است. شهروند یک کشور، قابل اخراج نیست.
اهمیت اقامت دائم (Permanent Residency – PR)
زمانی که یک مهاجر، وضعیت اقامت دائم را در کشوری به دست می‌آورد، حق زندگی و کار نامحدود در آن کشور را کسب می‌کند. این وضعیت، احتمال اخراج را به شدت کاهش می‌دهد:
- اخراج فقط در موارد حاد: اخراج مقیم دائم تنها در صورت ارتکاب جرایم بسیار سنگین، مانند جاسوسی یا جرایم مرتبط با تروریسم، و آن هم پس از طی یک فرآیند قضایی پیچیده، امکان‌پذیر است.
- آزادی عمل بیشتر: مقیم دائم از بسیاری حقوق شهروندان برخوردار است و نیاز کمتری به نگرانی در مورد ویزاهای منقضی شده یا شرایط ویزای موقت دارد.
کدام کشورها اقامت دائم آسان‌تر می‌دهند؟
به جای پرسش اینکه کدام کشورها دیپورت ندارند، باید پرسید کدام کشورها سریع‌تر اقامت دائم می‌دهند؟ زیرا PR، فرد را در برابر اخراج مصون می‌کند:
- کانادا: سیستم اکسپرس اینتری (Express Entry) کانادا به افراد متخصص اجازه می‌دهد پس از مدت کوتاهی اقامت موقت، برای اقامت دائم اقدام کنند. (در مقاله پیشین «بهترین کشور برای مهاجرت» کانادا را به عنوان مقصد خانوادگی برتر معرفی کردیم.)
- استرالیا و نیوزیلند: مسیرهای مبتنی بر مهارت (Skilled Migration) در این کشورها نیز پس از تکمیل شرایط ویزای موقت، به اقامت دائم منتهی می‌شوند.
- آلمان: در حال حاضر، آلمان شرایط دریافت PR را برای متخصصان دارای Blue Card و فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های این کشور به ۲۱ الی ۳۳ ماه کاهش داده است.
کلید امنیت مهاجرتی، نه جستجوی کشورهایی با قوانین مبهم، بلکه تبدیل وضعیت اقامت از موقت به دائم است. هدف نهایی شما باید همیشه رسیدن به تابعیت باشد.
بیشتر بخوانید: بهترین کشورها برای مهاجرت کدامند؟
سیاست‌های مهاجرتی سخت‌گیرانه در برابر قوانین حمایتی
با وجود اینکه دیپورت در همه کشورها امکان‌پذیر است، تفاوت‌های فاحشی در میزان آسان یا سخت بودن روند آن وجود دارد.
- کشورهای با قوانین اخراج سخت‌تر: کشورهای اروپای غربی و اسکاندیناوی، به دلیل سیستم قضایی مستقل و قوی، معمولاً فرآیند اخراج پیچیده و طولانی‌تری دارند، به ویژه اگر فرد خانواده یا پیوندهای قوی اجتماعی در آن کشور داشته باشد.
- کشورهای آمریکای لاتین و آسیای جنوب شرقی: برخی از این کشورها، ممکن است در برخورد با تخلفات ویزایی کوچک، سریع‌تر اقدام به دیپورت کنند، هرچند که قوانین مهاجرتی برای جذب سرمایه یا توریست در آن‌ها ساده‌تر باشد.
سخن پایانی
هیچ پاسخی برای سؤال کدام کشورها دیپورت ندارند وجود ندارد، زیرا تمام دولت‌ها حق حاکمیتی اخراج یک شهروند خارجی را برای خود محفوظ می‌دارند. با این حال، کشورهایی مانند کانادا، آلمان و استرالیا با ارائه مسیرهای شفاف و نسبتاً سریع برای کسب اقامت دائم و شهروندی، امنیت اقامتی بالاتری را فراهم می‌کنند. تمرکز مهاجران باید بر رعایت قوانین، اجتناب از جرایم و تبدیل وضعیت اقامت موقت به اقامت دائم باشد تا بتوانند خود را در برابر خطر دیپورت، به طور قانونی مصون سازند و زندگی خود را با اطمینان کامل ادامه دهند.
بدون دیدگاه